Իրանի և Միացյալ Նահանգների միջև բանակցությունների հինգերորդ փուլի ավարտից հետո Իրանի գլխավոր բանակցող, արտգործնախարար Աբբա Արաղչին հայտարարել է, որ «դա բանակցությունների ամենապրոֆեսիոնալ փուլերից մեկն էր»։ «Մենք անսասան ենք մեր դիրքորոշումներում։ Ամերիկյան կողմն այժմ հստակ պատկերացում ունի Իրանի դիրքորոշման վերաբերյալ»,- շեշտել է նա։               
 

Ինչո՞ւ է «կոշտացել» Սերժ Սարգսյանը

Ինչո՞ւ է «կոշտացել»  Սերժ Սարգսյանը
27.03.2015 | 01:28

Շատերին է այսօր հետաքրքրում, թե ինչու «եվրոպական շաբաթ» ապրող իշխանությունը, որ է` Սերժ Սարգսյանը, մեկ էլ ու այդքան կոշտ ռիտորիկա բանեցրեց Ռուսաստանի առնչությամբ:
Ամեն բառը կշռող Սերժ Սարգսյանը հենց այնպես չէր կարող հականե-հանվանե ասել, թե՝ Ռուսաստան, զենք ես վաճառում, դրանով մեր երիտասարդներին ես սպանում, որ ի՞նչ անես:
Նշանակում է, որ հայ-ռուսական հարաբերություններում խորքային զարգացումներ են ընթանում, որոնք առայժմ չեն հրապարակայնացվում, և Սերժ Սարգսյանը վա-բանկ է գնում` նախ Ռուսաստանի, ապա և` միջազգային հանրության «ականջի» համար:
Անչափ պրիմիտիվ կլինի հնչած այդքան կարևոր մտքերն առնչել այն չափաբանությանը, թե «խնդիրը» սահմանադրական բարեփոխումներին է առնչվում, և Ռուսաստանն առանձնապես չի ցանկանում, որ Հայաստանը գնա նման ինստիտուցիոնալ փոփոխությունների: Նախ, մեր անչափ հստակ ինֆորմացիայով, Ռուսաստանի համար դա երբեք էական հարց չի եղել, և հետո, չենք կարծում, թե Սերժ Սարգսյանն առանց այդ ամենը համաձայնեցնելու էնդշպիլի գնար և սահմանադրական բարեփոխումներն իրականացնելու համար դաշտը մաքրեր ԲՀԿ-ից և նրա առաջնորդից:
Բացառում ենք նաև, որ դա կարող է լինել նաև ստուգողական կրակոց Սերժ Սարգսյանի կողմից` Պուտինի` ապրիլի 24-ին Հայաստան գալ-չգալու, Գալիպոլիին մասնակցության «մասով»:
Հաստատապես համոզված ենք, որ խնդիրն առնչվում է Ղարաբաղին, ուր էլ կարծես ուղղված են թե՛ Սերժ Սարգսյանի, թե՛ Ռուսաստանի հայացքները: Դիտարկենք հարցը.
ա) Ղարաբաղում, ինչպես արդեն իսկ ասվել է, դանդաղ պատերազմ է ընթանում: Որոշ գնահատումներով` Ռուսաստանի դրդմամբ: Ընդ որում` ոչ թե որ ցանկացած հրացան` Ադրբեջանին վաճառված զենք, մի օր կրակում է, այլ որ սառեցված հակամարտությունը տաք է պահվում «կողմերի» համար, որպեսզի անվերջ զգացվի «արբիտրի» անհրաժեշտությունը: Եվ քանի որ թե զենքի, թե «մոտիկության», թե քաղաքական շահագրգռությունների առումով առաջնահերթ «շահառուն» Ռուսաստանն է, նա էլ կօգտվի այդ «տաքությունից»:
բ) Ղարաբաղում սեփական խաղաղապահների զետեղմամբ: Ինչի համար էլ, ճիշտ է, «չէր եկել» Բորդյուժան, սակայն առանց նրա էլ հասկանալի է, թե ռուս-ՀԱՊԿ-ական առաջնահերթությունները որոնք են:
գ) Ընդ որում, նույն Ռուսաստանը, որ արդեն մի «ֆրոնտով» պատերազմում է ՈՒկրաինայում, չի երկնչում մնացյալ «ֆրոնտների» մասին ևս հայտարարելուց. այն է` հնարավոր է «ՀԱՊԿ տարածքներում զարգացումների սրում, որոնց Ռուսաստանը պետք է պատրաստ լինի»:
դ) Սրան էլ զուգահեռ, մեջլիս է մտնում ոչ անհայտ Ժիրինովսկին և բարբառում, որպեսզի «սրում»-պատերազմ, խաղաղապահ-բան «չլինի», այն է` ամեն բան ավելի «հեշտ» ավարտվի, Ղարաբաղը պետք է մտնի Ռուսաստանի կազմի մեջ:
Ասել է` Ռուսաստանը «Ղրիմ-2» «մարշալ պլան է» ցանկանում իրականացնել:
Եթե իրենց Ժիրիկը, ի տարբերություն մերի, ցանկանում է ոչ թե Հայաստանում, այլ Ղարաբաղում փոխել իրերի «դրությունը», ուրեմն բարբառում է ոչ թե իր, այլ Կրեմլի անունից, որի փչացած խոսափողի համարումն ունի:
Սա է, կարծում ենք, պատճառը Սերժ Սարգսյանի «կոշտացման» ու միջազգային հանրության «լճակի» մեջ նայելու անհրաժեշտության:
Համատեղ ջանքով` «Ղրիմ-2»-ը կանխելու նպատակով:


Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆ

Դիտվել է՝ 1936

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ